Op weg
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
02 Juli 2012 | Australië, Coolum Beach
De reis met papa, mama en Marit is begonnen. Zondag 24 juni 20.45 lokale tijd vlogen ze in mijn armen. Ik vloog natuurlijk ook een beetje terug. Bij mijn huis aangekomen een maaltje genuttigd, de Óch-de-vliegreis-was-zo-ontzettend-verschrikkelijk’ verhalen aangehoord, in de rondte gekletst en daarna heerlijk de nacht in gegaan. Iedereen prima geslapen, gelukkig. Weinig last van de jet lag dus. Twee dagen Sydney; flink de pas erin om alle hoogtepunten langs te gaan. De brug, opera house, botanic gardens, de winkels, darling harbour en uiteraard wat stranden.
Woensdag de camper opgehaald, na wat horten en stoten van praktische dingen die niet helemaal bleken te kloppen gingen we met een kloppend hart op weg. Dwars door de stad gelijk met onze overweldigend grote nieuwe huis aan de linker kant van de weg. Ging natuurlijk allemaal goed.
Stop 1 was in de Blue Mountains. Bewolkt en kou-ig, gezellig en mooi. De three sisters bewonderd en wat watervallen bezichtigd. Inlands zijn we toen doorgereden naar waar we nu beland zijn: de Sunshine coast. Onderweg steeds mooie campings gehad, warm water en toiletten met wc-papier. Pas 1 dag zonder douche gedaan, onvrijwillig, er was een waterlek. De pret niet gedrukt, een beetje viezig is ook niet erg. U snapt, het is niet Marit die dit schrijft.
Op een van onze wandelingen in de mooie natuur van Australië kregen mama en Marit de schrik van hun leven, nou ja, vooral mama. Stond daar inene een kangaroe. Midden op het pad. Met een lengte van een gemiddeld oer-Hollands mens keek hij hen dus recht in de ogen. Helaas heeft papa niet mee kunnen genieten. Door het geluid dat moeders mond ontsnapte van de schrik wist het beest de benen te nemen. Een vinkje is natuurlijk wel gezet.
Een landschapsverandering van groen, bergen en bebost naar geel, valei en dor. Een mooi zicht die zich niet van ons netvlies laat verplaatsen. Ruimte heeft het wel gemaakt voor de inmiddels zon, zee en strand. En dat vanaf ons ontbijttafeltje op de camping. Enig.
We hebben lol, zitten lip aan lip, doch gezellig. Klaverjassen, chippie en borreltje. Het mooie weer heeft ons bereikt, of wij het mooie weer. Er staat immers al 1300 km op de teller.
Mama en papa genieten van een boek, Marit ruimt de camper op, de zon schijnt en de geur van de koffie dwingt zich aan me op. Tijd om een duik te nemen. Doei.
Woensdag de camper opgehaald, na wat horten en stoten van praktische dingen die niet helemaal bleken te kloppen gingen we met een kloppend hart op weg. Dwars door de stad gelijk met onze overweldigend grote nieuwe huis aan de linker kant van de weg. Ging natuurlijk allemaal goed.
Stop 1 was in de Blue Mountains. Bewolkt en kou-ig, gezellig en mooi. De three sisters bewonderd en wat watervallen bezichtigd. Inlands zijn we toen doorgereden naar waar we nu beland zijn: de Sunshine coast. Onderweg steeds mooie campings gehad, warm water en toiletten met wc-papier. Pas 1 dag zonder douche gedaan, onvrijwillig, er was een waterlek. De pret niet gedrukt, een beetje viezig is ook niet erg. U snapt, het is niet Marit die dit schrijft.
Op een van onze wandelingen in de mooie natuur van Australië kregen mama en Marit de schrik van hun leven, nou ja, vooral mama. Stond daar inene een kangaroe. Midden op het pad. Met een lengte van een gemiddeld oer-Hollands mens keek hij hen dus recht in de ogen. Helaas heeft papa niet mee kunnen genieten. Door het geluid dat moeders mond ontsnapte van de schrik wist het beest de benen te nemen. Een vinkje is natuurlijk wel gezet.
Een landschapsverandering van groen, bergen en bebost naar geel, valei en dor. Een mooi zicht die zich niet van ons netvlies laat verplaatsen. Ruimte heeft het wel gemaakt voor de inmiddels zon, zee en strand. En dat vanaf ons ontbijttafeltje op de camping. Enig.
We hebben lol, zitten lip aan lip, doch gezellig. Klaverjassen, chippie en borreltje. Het mooie weer heeft ons bereikt, of wij het mooie weer. Er staat immers al 1300 km op de teller.
Mama en papa genieten van een boek, Marit ruimt de camper op, de zon schijnt en de geur van de koffie dwingt zich aan me op. Tijd om een duik te nemen. Doei.
-
02 Juli 2012 - 06:55
Mirjam:
klinkt allemaal heerlijk!!! Geniet dus! Groetjes daar! -
02 Juli 2012 - 09:51
Marga:
Klinkt allemaal geweldig, vooral zon zee strand en boek klaverjassen chippie:).
Fijn dat jullie er zo van genieten!
Dit neemt niemand jullie meer af, zeggen we dan:)
Vooral zo doorgaan en blijven genieten!
Dikke kus mij -
02 Juli 2012 - 10:40
Tante Ien:
wat een belevenissen. Heerlijk he weer met je moedertje. En wat die kangorou betreft ik zou me ook een rotje geschrokken zijn. Deed ik ook van een slang in Frankrijk wat oma maar heel gewoon vond. Tja en dan wel bang voor een muis. -
02 Juli 2012 - 11:15
Buurmonster:
Hoi allemaal, fijn dat jullie goed zijn aangekomen, ammer dat dereis niet zo erg leuk waswat ik begrijp, eniganekdote over kangeroe, gheghe erg herkenbaar voor mij, die beesten zijn ook niet echt aardig, dus kan je moeder dr geluid wel plaatsen, ik heb ook ooit daar een een emoe mogen ontmoeten, die besloot mij achterna te gaan , heb toe hard gelopen , en dat bij zo 38 graden , lieve mensen geniet van deze mooie ervaring en van elkaar, ik weet hoe mooi het daar is.
Groetjes. Buurmonster -
02 Juli 2012 - 11:28
Joanne:
Heel veel plezier met zn viertjes! Heb imiddels ook al wat meer fotos gezien op Marit's facebook! Ziet er supertof uit (behalve de dode kangoeroe) -
03 Juli 2012 - 08:40
Joyce Van Der Linden:
Wij, collega's van LeasePlan, hebben genoten van de avonturen van Kuifje ( en familie) in Australie. Wij kunnen niet wachten op deel 2.
Geniet van zon, zee en elkaar. Liefs
vanuit het altijd bruisende Almere. Joyce en de Rest.
-
04 Juli 2012 - 18:13
Sonja:
Geweldig!!
Geniet verder van elkaar en alle mooie dingen. Lieve tante, gefeliciteerd met je verjaardag!!
Veel liefs uit Zwolle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
