Dolle boel
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
30 Oktober 2012 | Nieuw Zeeland, Greymouth
Aangekomen in het Tongariro national park viel ons een domper. We merkten onderweg wel dat het kouder werd en we merkten ook wel dat we richting sneeuwtoppen reden, maar we hadden nooit ingecalculeerd dat de wandeling die we daar zouden gaan doen (alpine crossing) van het weer afhankelijk zou zijn. Er werd ons geïnformeerd dat voor de volgende dag sneeuw op de voorspelling stond en zo'n 90 km/h wind op een hoogte van 1300 m. De wandeling werd ons dus afgeraden te doen.
Zoals wij Hollanders in Australie niet aan slangen denken in gebieden waar het wel erg droog oogt, wat struikjes staan en toch ergens stiekem een riviertje loopt, zo dachten wij hier niet aan de mogelijkheid dat onze wandeling vanwege het weer wel eens niet door zou kunnen gaan. Regenjas hadden we immers bij ons en regen is alles wat je dient te incalculeren.
Afijn, we hebben ons zelf dol enthousiast gemaakt voor een andere wandeling in hetzelfde gebied. Een tocht naar een waterval en twee kratermeren. Uiteindelijk alsnog sneeuw, hagel en hevige (tot op de grond toe neerknielende en muts vasthoudende) windvlagen over ons heen gekregen. Het was werkelijk waar een geweldige tocht. Zo mooi en zo anders dan een rondje Utrechtse heuvelrug.
En dat was nog maar een begin van de nieuw-Zeelandse avonturen dat ons te wachten stond.
Om en rondom Tongariro hebben we heel wat kouwe en natte dagen/nachten meegemaakt. Hierdoor hebben we onszelf heel wat keren kopjes koffie gegund en dan waren we onbeholpen 4 uur verder op de dag. Aan koude activiteiten ondernemen en vervolgens nat laten worden wat niet te drogen valt hebben we immers ook niks. We proberen daarnaast zoveel mogelijk gratis te overnachten. Een hoekje in het dorp vinden aan het eind van een afgeschermde straat bijvoorbeeld. Een parkje of MacDonalds in de buurt als toiletbasis of hangbasis voor de koude avond. Zo voelen we ons af en toe net zwervers.
Op andere avonden als we bij een hostel kamperen en gezellig met onze kont op een bank zitten, aan een kop thee lurken en op de achtergrond het geknetter van vuur horen zijn we dolblije kinders en is dat toch ook wel heel fijn.
Gelukkig hebben we sinds we op het zuider eiland zijn weer wat beter weer. Hoogtepunt van 18 graden en zon is zelfs behaald. Op zo'n mooie zonnige dag hebben we een dagtocht in het Abel Tasman nationaal park gemaakt. Een wandeling waarbij we met de watertaxi 's morgens vroeg 23 km verderop afgezet werden en we dan langs de kust (witte stranden, helder blauwe zee en kliffen) terug liepen naar de auto. Een ware tocht van 6 uur, spierpijn en blaren, maar wel weer een niet te missen mooi stukje van nieuw-Zeeland onder de loep kunnen nemen.
Ter tegengewicht van alle loperij hebben we ook maar een dag de fiets gepakt. Springs aangedaan waar water van onder de grond omhoog komt borrelen. Van hier Nog naar Farewell spit gereden, het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Helaas was het goed vochtig en bewolkt daar waardoor het uitzicht wat tegenviel.
Nog een mooi avontuur met een brandend benzinelicht meegemaakt die al zo'n 15 min brandde voordat we onze overnacht plaats bereikte en het eerstvolgende dorp nog 35 km verderop lag. Na onze ervaringen in Australië zou je toch denken dat wij goed op de tank hoeveelheid letten. Helaas. We zijn toch maar eerst gaan slapen en zouden de volgende dag wel gaan rijden en als we strandden dan maar verder liften/lopen naar het eerstvolgende benzinestation. Uiteraard een avontuur dat onze ouders op dat moment bespaard is gebleven. We delen jullie blijde mee dat we het de volgende ochtend gewoon rijdend gered hebben tot het benzinestation.
Op dit moment zijn we aan de westkust. Onderweg naar de Fox en Franz Josef gletsjers. Daar zullen we ongetwijfeld de wandelschoenen en alle lagen kleren weer aan doen.
Mijn vlucht staat vast. 17 november zal ik weer op Nederlandse bodem verschijnen. Van Annique neem ik hier afscheid want die zal nog twee maanden in Melbourne verblijven na ons reisje.
Tot snel dus.
xx
Jo en An
Zoals wij Hollanders in Australie niet aan slangen denken in gebieden waar het wel erg droog oogt, wat struikjes staan en toch ergens stiekem een riviertje loopt, zo dachten wij hier niet aan de mogelijkheid dat onze wandeling vanwege het weer wel eens niet door zou kunnen gaan. Regenjas hadden we immers bij ons en regen is alles wat je dient te incalculeren.
Afijn, we hebben ons zelf dol enthousiast gemaakt voor een andere wandeling in hetzelfde gebied. Een tocht naar een waterval en twee kratermeren. Uiteindelijk alsnog sneeuw, hagel en hevige (tot op de grond toe neerknielende en muts vasthoudende) windvlagen over ons heen gekregen. Het was werkelijk waar een geweldige tocht. Zo mooi en zo anders dan een rondje Utrechtse heuvelrug.
En dat was nog maar een begin van de nieuw-Zeelandse avonturen dat ons te wachten stond.
Om en rondom Tongariro hebben we heel wat kouwe en natte dagen/nachten meegemaakt. Hierdoor hebben we onszelf heel wat keren kopjes koffie gegund en dan waren we onbeholpen 4 uur verder op de dag. Aan koude activiteiten ondernemen en vervolgens nat laten worden wat niet te drogen valt hebben we immers ook niks. We proberen daarnaast zoveel mogelijk gratis te overnachten. Een hoekje in het dorp vinden aan het eind van een afgeschermde straat bijvoorbeeld. Een parkje of MacDonalds in de buurt als toiletbasis of hangbasis voor de koude avond. Zo voelen we ons af en toe net zwervers.
Op andere avonden als we bij een hostel kamperen en gezellig met onze kont op een bank zitten, aan een kop thee lurken en op de achtergrond het geknetter van vuur horen zijn we dolblije kinders en is dat toch ook wel heel fijn.
Gelukkig hebben we sinds we op het zuider eiland zijn weer wat beter weer. Hoogtepunt van 18 graden en zon is zelfs behaald. Op zo'n mooie zonnige dag hebben we een dagtocht in het Abel Tasman nationaal park gemaakt. Een wandeling waarbij we met de watertaxi 's morgens vroeg 23 km verderop afgezet werden en we dan langs de kust (witte stranden, helder blauwe zee en kliffen) terug liepen naar de auto. Een ware tocht van 6 uur, spierpijn en blaren, maar wel weer een niet te missen mooi stukje van nieuw-Zeeland onder de loep kunnen nemen.
Ter tegengewicht van alle loperij hebben we ook maar een dag de fiets gepakt. Springs aangedaan waar water van onder de grond omhoog komt borrelen. Van hier Nog naar Farewell spit gereden, het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Helaas was het goed vochtig en bewolkt daar waardoor het uitzicht wat tegenviel.
Nog een mooi avontuur met een brandend benzinelicht meegemaakt die al zo'n 15 min brandde voordat we onze overnacht plaats bereikte en het eerstvolgende dorp nog 35 km verderop lag. Na onze ervaringen in Australië zou je toch denken dat wij goed op de tank hoeveelheid letten. Helaas. We zijn toch maar eerst gaan slapen en zouden de volgende dag wel gaan rijden en als we strandden dan maar verder liften/lopen naar het eerstvolgende benzinestation. Uiteraard een avontuur dat onze ouders op dat moment bespaard is gebleven. We delen jullie blijde mee dat we het de volgende ochtend gewoon rijdend gered hebben tot het benzinestation.
Op dit moment zijn we aan de westkust. Onderweg naar de Fox en Franz Josef gletsjers. Daar zullen we ongetwijfeld de wandelschoenen en alle lagen kleren weer aan doen.
Mijn vlucht staat vast. 17 november zal ik weer op Nederlandse bodem verschijnen. Van Annique neem ik hier afscheid want die zal nog twee maanden in Melbourne verblijven na ons reisje.
Tot snel dus.
xx
Jo en An
-
30 Oktober 2012 - 00:22
Saar:
Daag lieverd !
Wauw wat een avonturen weer.. Nieuw Zeeland klinkt heel mooi!! En wat en weer zeg.. Maar erdoorheen wandelen en al het moois zien maakt het vast goed.. Alleen een lekkere warm bad na afloop zou ook wel fijn zijn :P!!! Ben benieuwd is wat voor staat jullie af en toe verkeren met jullie slaapplekjes en uitgebreide was mogelijkheden :P! Haha..
Nou geniet de laatste weekjes nog even van het prachtige wereld gedeelte.. Voor je het weet ben je weer in het saaie, regenachtige, volle en platte Nederland!!
Waar ik btw heeeeeeeeeeeeeeel erg na uit kijk :P!!! Hihihii...
Dikke knuffel !! En tot de 18e dan maar hè :D:D:D!!! X -
30 Oktober 2012 - 03:38
Roos:
Yeahh.. Terwijl mama net mij een lekker flesje geeft,
heeft ze me je verhaal voorgelezen! En dus vertelt dat je eindelijk naar huis komt!
Kun je zien hoe mooi en lief ik ben! En s nachts mij een flesje komen geven,
zodat mijn mams lekker kan slapen ;-)
Wat een vooruitzicht hè! ;-)
En wat een avonturen, zo'n half zwervers bestaan!
Dat avontuur, ga je vast doorzetten in Nederland, tussen Almere en Soest ;-)
Haha.. Dikke kus Roos en haar mams -
30 Oktober 2012 - 03:38
Roos:
Yeahh.. Terwijl mama net mij een lekker flesje geeft,
heeft ze me je verhaal voorgelezen! En dus vertelt dat je eindelijk naar huis komt!
Kun je zien hoe mooi en lief ik ben! En s nachts mij een flesje komen geven,
zodat mijn mams lekker kan slapen ;-)
Wat een vooruitzicht hè! ;-)
En wat een avonturen, zo'n half zwervers bestaan!
Dat avontuur, ga je vast doorzetten in Nederland, tussen Almere en Soest ;-)
Haha.. Dikke kus Roos en haar mams -
30 Oktober 2012 - 08:19
Mama:
Wat een heerlijk en vooral sportief verhaal ik zie het helemaal voor me...en wat ben je toch crea met geld,van wie zou je dat nou hebben?
Hier in Nederland hebben papa en ik een leuke verrassing voor je om met zijn drieën te doen. (om te vieren dat je weer terug bent) Al nieuwsgierig?
Liefs ons.
(we gaan aftellen naar de 17e... Heerlijk!!)
-
30 Oktober 2012 - 11:29
Tante Marga:
Lieve Jo,
Met verbazing en bewondering heb ik je verhaal weer gelezen.
En dan denk ik: is dit mijn nichtje, die dat allemaal meemaakt en alle omstandigheden trotseert.
Vind je een echte kanjer!
In Nederland maar weer een dia-avond organiseren:)
Fijn dat je weer naar huis komt, want we zijn op familiedagen echt niet compleet zo!
Lieverd, geniet nog een paar weken en een goede en behouden terugreis.
Dikke kus tante Marga
-
30 Oktober 2012 - 19:19
Mirjam:
Wauw, nog even genieten en je bent weer terug. Hier kun je trouwens ook prima onder een brug slapen hoor, daar hoef je niet voor naar nieuw Zeeland. Maar zonder gekheid, wat een belevenissen....geniet er nog even van en sla het op want het is wel uniek wat je allemaal meemaakt! -
30 Oktober 2012 - 20:25
Richelle:
Wauw Jo, fantastische avonturen aan de andere kant van de wereld! Lees met veel plezier je verhalen. Reiskriebels op en top.
Wens je nog een super tijd laatste weekjes!
Groetjes Richelle -
30 Oktober 2012 - 20:34
Tante Ineke:
Wauw terwijl ik dit lees krijg ik al spontaan kippevel. Maar....... je zal het allemaal meemaken.
Fantastisch wat jullie kunnen zien en vastleggen in dit mooie land.
Geniet de laatste weken en bereid je al vast weer voor op Holland.
Tot snel ziens.
Groetjes -
30 Oktober 2012 - 21:45
(o)Joost:
Rondje Utrechtse Heuvelrug ... Heb je dat wel eens gedaan dan ?! -
31 Oktober 2012 - 20:00
T. Caro:
Tsonge Jo ,wat maken jullie een hoop mee !Wat zul je een foto's en verhalen hebben als je thuiskomt !
Wat zal het raar zijn om weer in het kikkerlandje te moeten vertoeven,zal niet meevallen in het begin,maar je zult mssn ook wel zo langzamerhand zin hebben om weer eens gewoon in een huis een paar dagen te mogen blijven,want het lijkt me dat je zo langzamerhand wel eens moe zal worden van elke keer maar weer naar wat nieuws gaan en slaapplek te zoeken etc. ook benieuwd hoe en wanneer je je studie weer kan oppakken.Thuiswonen zal wel even wennen zijn na zoveel maanden je eigen toko runnen met alle (on)gemakken. Geniet nog de laatste weekjes en alvast een hele goede reis terug toegewenst !
Liefs en ,super leuk en boeiend om elke keer weer te lezen hoor tot gauw ! -
02 November 2012 - 01:21
Marit Van Keizerswaard:
Haha wat een verschil.. jij in sneeuw en kou, ik in zon en 33 graden. Vandaag nog op het strand gelegen! Het enige waar ik ECHT jaloers op ben in je verhaal, is dat jij Roos bijna kan zien! haha! Veel plezier nog je laatste weken! Tijd gaat razend snel. X -
02 November 2012 - 01:21
Marit Van Keizerswaard:
Haha wat een verschil.. jij in sneeuw en kou, ik in zon en 33 graden. Vandaag nog op het strand gelegen! Het enige waar ik ECHT jaloers op ben in je verhaal, is dat jij Roos bijna kan zien! haha! Veel plezier nog je laatste weken! Tijd gaat razend snel. X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
