Annique in Sydney

Jolanda en Annique zullen omstebeurt een verhaaltje plaatsen. Onderstaande is geschreven door Annique.

Zittend op een comfortabele bank, typ ik dit eerste stukje vanuit het grote en overweldigende Sydney.

Na maanden van stage, hard werken en vooral sparen, was het afgelopen zaterdag dan zover. Veel tranen met tuiten vergoten op Schiphol, maar besloten me na de douane te vermannen. En dat is aardig gelukt.
Na een lange reis van pak ’m beet zo’n 48 uur van deur tot deur, inclusief twee tussenstops in Azië en 5 uur slaap , kwam ik aan in Sydney. In het vliegtuig begon het invullen van lijstjes al over verboden goederen. Zelfs mijn bergschoenen die eventueel in zoet water met allerlei gevaarlijke beestjes zijn geweest, werden aan een zorgvuldige inspectie onderworpen. Gelukkig mocht ik, na een strenge blik van de immigratiedienst, door met mijn backpack. En achter de douane stond Jola met een grote grijns al ettelijke uren op me te wachten.

Sydney:
Het eerste wat opvalt aan Sydney, is dat alles groot is. De mensen zijn vrij groot en wat grover gebouwd, de golven zijn onwijs hoog, er zijn hoge flats en alles is wijd en ruim opgezet.
Na mijn aankomst hebben we meteen een grote wandeling gemaakt langs de kust, die werkelijk prachtig is. Hoge rotsen, en de klif is dan al oceaan. De nachten in Sydney verbleven we in het huis van Jolanda, dus daar ook lekker gegeten met haar huisgenoten. En de eerste nacht heb ik, voor het eerst in jaren, het klokje rond geslapen. Daarna kwam de jetlag wat meer opzetten en heb ik zeker een paar uur ’s nachts naar het plafond lopen staren.
Verder hebben we in Sydney de ‘standaarddingen’ bezocht: Botanic Gardens, Opera House, Harbourbridge, Darling harbour, etc. Ze hebben hier allerlei leuke vogels, dus ik als semi- ornitholoog kan m’n lol op. Jammer dat ik m’n vogelboek niet bij me heb. Onderweg nog geïnterviewd door de Nederlandse correspondent van de NOS in Australië over hoe duur het hier wel niet is om op vakantie te gaan nu de Australische dollar steeds beter gaat. Zal de link met het radiostukje en het internetstukje onderaan dit verslag neerzetten.

Opvallend:
Gezondheidsfreaks: de Australiërs rennen hier de godganse dag rondjes, gewoon omdat ze dat lekker en gezond vinden. Er zijn ook overal van die fitnessapparaten in het park, en daar wordt ook gebruik van gemaakt. In Nederland heb ik ze alleen in de Bijlmer gezien.. ’s Ochtends zwemmen de Australiërs in de oceaan, de rest van de tijd lopen ze dus hard. Bij de stranden heb je ook vaak zeewaterzwembaden, zodat je niet noodzakelijkerwijs wordt verorberd door een grote haai. Dat is overigens ook niet echt het plan van Jols en mij, als anti-waterratten zijnde.
Grote stad: Ik ben nog nooit in New York geweest, maar ik denk dat Sydney er wel wat van wegheeft, in het centrum althans. Hoge flats, drukke straten. En oja, ze rijden hier links. Nu ben ik al geen ster in links en rechts, hier wordt dat extra op de proef gesteld. Verder is Sydney erg groot. Je kan een uur rijden en dan ben je nog in een buitenwijk.,
Accent: Het Australische accent is een beetje boers, dus moet extra goed luisteren. Vooralsnog heb ik mijn Engelse accent opgezet als leuke tegenhanger.
Acht uur later: Het is hier acht uur later, dus dat houdt in dat wij wakker worden als jullie gaan slapen. Weinig praktisch.
Vroeg donker, herfstig weer: Rond half 6 is het hier pikdonker. En aangezien het hier winter is, is het hier vrij koud, lees 17 graden, met kale en bomen en aardig wat regen. Richting het noorden schijnt het steeds warmer en beter te worden.

De komende dagen:
Morgen, donderdag 26 juli, vliegen we ’s ochtends vroeg naar Alice Springs in het midden van Australië, compleet woestijn dus. Daar schijnt een berg te zijn, Uluru, van de Aboriginals. En dat is natuurlijk heel erg leuk om te gaan bekijken. Reeds hostel en tour geboekt, inclusief diners, waarbij we ook gaan slapen onder de sterrenhemel. Bij -2 graden Celsius welteverstaan. Van daaruit gaan we rijden naar Adelaide en Melbourne, dus wordt ongetwijfeld vervolgd.

Liefs, Jola en Annika

Radio:
Hieronder de links naar ons radio avontuur, inclusief onze stemmen dus. Heel vreemd om jezelf terug te horen. We hebben overigens bijna een kwartier op band staan, maar hij gebruikt slechts een klein stukje hiervan:
http://nos.nl/audio/398657-dure-tijden-voor-backpackers-in-australie.html

En voor de geïnteresseerden, wat meer over de Australische dollar:
http://nos.nl/audio/398659-beleggers-stappen-steeds-vaker-in-australische-dollars.html

Zelfs op Twitter worden we genoemd, hoewel we natuurlijk niet echt eerder naar huis gaan:
https://twitter.com/intent/user?screen_name=RobertPortier

Robert Portier : Wordt Australië niet een beetje te duur voor toeristen? Backpackers Annique en Jolanda gaan eerder naar huis agv dure dollar. Straks: #R1J.

De blog van Robert Portier, ik heb ons nog niet voorbij zien komen, maar er moet nog een internetartikeltje verschijnen:
http://weblogs.nos.nl/sydney/